In Japan is men niet bang om originele games te maken, denk maar aan Firefighter FD 18 voor de PS2 van Konami waarin je brandjes moest blussen om zo de inwoners van allerlei gebouwen te redden. Taito Corporation brengt de PSP een gelijkaardige ervaring. Overleeft Exit de brandjes of gaat het ten onder aan de vlammenzee?

Exit is een platformgame met puzzels in het genre van Lemmings. Je speelt in de game met Mr. Esc (Mister Escape), deze man heeft zich gespecialiseerd in het redden van mensen uit allerlei gevaarlijke situaties. Hij is echter geen Superman, hij moet rekenen op jouw intelligentie om de uitgang te bereiken van de gebouwen of de metro. Ondertussen moet je ook allerlei opdrachten uitvoeren, dat is meestal ergens een ladder plaatsen, een sleutel pakken en natuurlijk mensen redden. Dat mag je doen in honderd niveaus, daarnaast kun je ook nog eens honderd extra bonusniveaus downloaden. Uiteindelijk ben je toch wel even bezig met de game, zeker aangezien je nog altijd je score kunt verbeteren in elk level.

De game is een 2D Action/Platformer zoals Prince of Persia meer dan vijftien jaar geleden was. De besturing voelt ook zo aan, je zult altijd exact op de juiste plaats moeten staan om een actie uit te voeren. Dat is vooral lastig als je al lopend een sprong wilt uitvoeren, dat moet op een bepaalde plaats gebeuren of je springt helemaal niet. Hierdoor zul je sommige niveaus vaker dan nodig opnieuw moeten spelen. Dat is echter het enige minpunt die je bij de besturing kunt vinden, de rest is redelijk simpel. Bewegen doe je met de D-Pad, en met de Analoge Pad kun je rustig rondkijken in het level en andere personages selecteren om ze een taak te geven. Ondertussen kun jij rustig zelf blijven bewegen en kleine taakjes uitvoeren zoals het oprapen van voorwerpen.



Dat geven van taken aan andere personages is zeker niet onbelangrijk. Er zijn namelijk verschillende soorten personages met hun eigen vaardigheden en gebreken. Je hebt jonge mensen, patiënten, kinderen en volwassenen. De jonge mensen hebben dezelfde vaardigheden als Mr. Esc, de anderen zijn veel interessanter. Zo kan een kind door kleine ruimtes kruipen waar Mr. Esc niet door kan, aan de andere kant hebben ze wel je hulp nodig bij het klimmen over kleine obstakels. De volwassenen hebben ook moeite om over obstakels te raken, maar om hen erover te helpen moet je met twee personages zijn. Gelukkig zijn wel zeer sterk. De patiënten zijn wat lastiger want hen moet je dragen, ze kunnen niet bewegen.

Deze combinatie van mensen, waarbij de vrouwelijke personages even sterk zijn als de mannen, moet je allemaal naar de finish leiden voor je het level kan afmaken. In zo'n geval moet de AI van die mensen ook goed zijn, die AI kan soms wel problemen geven. Als je de bevelen te snel na elkaar geeft, vergeten ze wel eens een bevel. Daarom is het belangrijk dat je de bevelen goed van elkaar scheidt, dus eerst even duidelijk maken dat ze de trap opmoeten en dan pas zeggen dat ze een bepaald voorwerp moeten opnemen. Dat is echter geen frustrerend probleem, je bent het al direct gewend.

Daarnaast is de game ook 'vriendelijk' tegen de speler, je zult nooit het gevoel krijgen dat het te moeilijk is voor je. De tijdslimiet is zeer ruim. Je kunt snel zien waar alles en iedereen zich bevindt dankzij de map en het overzicht dat je bereikt met de analoge pad. En als je vast komt te zitten, zul je meestal direct zien wat de oorzaak is. Hoewel de moeilijkheidsgraad wel stijgt naarmate je het einde nadert, en de downloadbare levels nog net iets moeilijker zijn, leert de game je gaandeweg beter omgaan met de verschillende moeilijkheden op je weg.



De game beschikt over een redelijk unieke grafische stijl, de game heeft een cell-shaded laagje met zwart-witte personages. De achtergrond aan de andere kant is kleurrijk. Je ziet weinig detail, maar dat complimenteert de stijl van de game goed. De animaties zijn vlot en er bestaan animaties voor alle soorten situaties, zoals wanneer je plots draait en het lijkt alsof Mr. Esc onderuit gaat glijden. De soundtrack, bestaande uit jazz en technonummers, zal zeker goed klinken tijdens het spelen, alleen het constante geschreeuw van de mensen die je redt, werkt op je zenuwen na een tijdje.

Taito heeft ons met Exit een goede 'puzzelgame' gebracht, het spel is misschien niet zo opwindend als Lumines, maar komt wel bij in het rijtje van sterke puzzelgames die de PSP rijk is. De originele grafische aanpak en het plot maken van deze Exit misschien wel de eerste culthit van de PSP, zoals Fantavision ooit was voor de PS2.