Ontwikkelaar Arkane Studios wist met games als Dishonored, Prey en Wolfenstein veel gamers voor zich te winnen. Toen hun nieuwste titel Deathloop in 2019 met het grote publiek werd gedeeld was het nog maar de vraag of ze dit wederom zou gaan lukken, want wat is dit nu eigenlijk voor game?
Deze vraag hoeven we in ieder geval niet aan Colt Vahn te stellen. De beste man ontwaakt op het strand van Blackreef en heeft geen idee wat hij hier doet en wat hem overkomen is. Toch krijgt hij snel duidelijkheid als ene Julianna Blake hem laat weten dat hij vast zit in een dagelijkse loop. Sterf je gedurende de dag of bereik je het einde van de avond? Dan begin je wederom op het strand. Niet bepaald een rooskleurig beeld, maar gelukkig is er een uitweg: voor het eindigen van de dag dien je acht doelwitten om te leggen, de zogeheten Visionaries, waarvan Julianna er één is.
Het bijzondere van de loop is dat de wereld, de vijandelijke Eternalists en je acht doelwitten steeds weer gereset worden. Is het je gelukt om twee Visionaries om te leggen nadat de dag is afgelopen? Dan zijn ze de volgende dag gewoon weer aanwezig, onwetend van de gebeurtenissen die zich hebben afgespeeld. Niemand heeft namelijk een geheugen, op twee mensen na: Colt en Julianna. Voortdurend breekt de dame in om een praatje aan te knopen, hetgeen er vooral op neer komt dat ze Cole wil irriteren en kleineren. Op zijn beurt is hij er niet vies van om haar van repliek te dienen met een flinke dosis scheldwoorden. De chemie tussen stemacteurs Jason E. Kelley en Ozioma Akagha is één van de sterkste die ik recentelijk in games ben tegen gekomen.
Blackreef is opgedeeld in een viertal districten die je, los van elkaar, vanuit een ondergronds hoofdkwartier bezoekt, terwijl de dag zelf is opgedeeld in de ochtend, middag, namiddag en avond. Ieder dagdeel kun je slechts één district bezoeken en de verschillende dagdelen brengen weer andere invloeden met zich mee. Niet alleen zijn vijanden anders geplaatst, je kunt ook invloed uitoefenen op de gebeurtenissen. Stel dat je in de ochtend een sabotage uitvoert dan kan dit zomaar invloed hebben op de avond. Op deze manier probeer je uiteindelijk een perfecte run te creëren waarin je de tijdlus weet te doorbreken.
De eerste runs zul je bestookt worden met informatie en spelmechanieken en op dit punt moet je misschien even doorbijten. Grijp regelmatig terug naar je flowchart om te kijken wat je hoofddoelen zijn en wees niet bang om de wereld te verkennen voordat je terug gaat naar je hoofdkwartier om een nieuw district in een nieuw dagdeel te bezoeken. Het vinden van een goed wapen is leuk, het ontdekken van informatie is nog veel waardevoller omdat het je meer doet leren over de Visionaries. Overal in de wereld zijn documenten, aantekeningen en opnames te ontdekken en voordat je de aanval opent is het verstandig om eerst even naar de gesprekken tussen Eternalists te luisteren. Om ze vervolgens alsnog geruisloos om te leggen of door terug te grijpen naar één van de vele wapens. Mocht dit toch niet lukken dan is de dood gelukkig niet definitief het einde van je run, tot tweemaal wordt je een stukje teruggeplaatst om nog eens een poging te wagen.
Los van de vergaarde informatie zul je in eerste instantie alles achter moeten laten nadat je terug bent op het strand, ondanks dat je wel meteen weer een mes en een hacking tool op kunt pakken om camera’s en turrents mee naar je hand te zetten. Gelukkig krijg je tevens al snel een handig snufje in handen waarmee je Residuum kunt oogsten. Door onstabiele objecten in de wereld te vinden, Visionairs om te leggen en je minder interessante wapens op te offeren verkrijg je punten waarmee je wapens en speciale vaardigheden vast kunt leggen om in je volgende run direct over te beschikken. Het is geen vrijbrief om bij een nieuwe run direct over een flink arsenaal te beschikken, je zult keuzes moeten maken in wat je mee neemt. Door het maken van deze keuzes creëer je een eigen speelstijl, zo kun je leunen op een meer stealthy of actievolle aanpak. De speciale kwaliteiten, Slabs genaamd, verkrijg je door Visionaries om te leggen en zijn uiteenlopend van Shift (de mogelijkheid om je over een korte afstand te teleporteren) tot Nexus (verbind lichamen van vijanden met elkaar waardoor iedereen zal sterven als je één iemand omlegt) en nog veel meer hier tussenin. Hiernaast zijn er ook nog Trinkets, kleine upgrades als sneller regenererende health.
Een valkuil bij het steeds weer opnieuw moeten bezoeken van de vier districten kan zijn dat verveling optreedt. Toch weet de ontwikkelaar dit goed te doorbreken door niet alleen de districten duidelijk van elkaar te onderscheiden, al was het maar omdat weersinvloeden veranderingen teweeg brengen, ook reiken ze je voortdurend informatie aan. Deuren zijn veelal afgesloten door een combinatieslot en het kan zo zijn dat je deze in een ander dagdeel ontdekt zodat er een reden is om later (of eigenlijk eerder) terug te keren. Iedere run ontdek je iets wat je later toe kunt passen, probeer je uit te vogelen waar de Visionaries zich bevinden en hoe je ze het beste om kunt leggen, en tracht je Residuum te verzamelen om een volgende keer van te kunnen profiteren. Dit alles zonder tijdsdruk, je kunt net zo lang over ieder dagdeel doen als je noodzakelijk acht.
Voorzichtigheid is wel geboden. Julianna heeft de kwaliteit om je run binnen te stappen en op dat moment heb je twee opties: je gaat de confrontatie aan of probeert een antenne te hacken zodat je kunt ontkomen. Het is zelfs mogelijk om vrienden, dan wel willekeurige online spelers, als Julianna te laten spelen. Dit resulteert in een kat en muisspel want Cole kan weliswaar meerdere keren sterven, Julianna kan zich vermommen als een willekeurige vijand om van daaruit toe te slaan. Gesproken over willekeurige vijanden, de Eternalists zijn helaas niet van het hoogste niveau als het gaat om hun kunstmatige intelligentie. Als je er één omlegt is de kans groot dat een collega die enkele meters verderop staat hier geen aandacht aan zal geven.
Gedurende de vele bezoekjes aan de districten kreeg ik vooral een sixties-gevoel door de oranje en bruine tinten. Deathloop is niet de mooiste game die op de PlayStation 5 (en tevens op de PC) is uitgebracht, wel is het een bijzonder stijlvolle game. De muziek vormt hier eveneens onderdeel van met een duistere, ietwat jazz-achtige soundtrack waarbij de intensiteit omhoog gaat gedurende de actiescènes. Er is een vrijheid in hoe je gameplay wilt ervaren, zo kun je kiezen voor 60fps met een variabele resolutie, 60fps/4K met framedrops of 30fps waarbij er ook ray-tracing wordt toegepast. Wat mij betreft is de eerste optie de beste, zeker in een shooter is de framerate van een groter belang dan de graphics. Als laatste mag de DualShock controller niet onbenoemd blijven. Niet alleen spreekt Julianna met je door de speaker van de controller, je geweer kan ook vast komen te zitten waardoor je de trigger tijdelijk niet kunt gebruiken.
Beoordeling
85
Deathloop is in basis misschien een shooter met bovennatuurlijke krachten, in de praktijk is het nog veel meer. Je uiteindelijke doel is om een loop te doorbreken door acht vijanden om te leggen, een opdracht waar je makkelijk vijftien tot twintig uur aan kunt spenderen. Hoewel de kunstmatige intelligentie niet van het hoogste niveau is weet ontwikkelaar Arkane wel een leuke twist te geven aan een overvol genre.
