Lekker puzzelen, maar dan in 3d, met een flink tempo. Dat wilden de makers van Frantix bereiken. Is dit gelukt en is Frantix een diepe puzzlegame geworden, of hebben we te maken met een game waar het idee niet helemaal ten volste is uitgewerkt?

De naam klinkt natuurlijk heel erg spetterend, Frantix. Bij het horen van de naam krijg je meteen hectische actie in gedachten waarbij je opperste concentratie nodig hebt om het einde van een level te bereiken. Niets is helaas minder waar, Frantix is een hele kalme en rustige puzzelgame met een vrij standaard opzet. Een verhaal heb ik in deze game niet kunnen ontdekken, in mijn ogen een misser. Snel aan het puzzelen dan maar.

In Frantix speel je met één van de vier personages om in verschillende levels de exit van het level te vinden. Dit gebeurt in een flink aantal kleine stages. Het zijn er zo'n 150, maar je hoeft dan ook niet te verwachten dat je langer dan 3 minuten met een enkele stage bezig bent. Perfect voor het korte bus- of teinritje dus. Binnen een level is het de bedoeling dat je alle gems verzamelt, alleen dan gaat de exit open en kun je uit het level. Natuurlijk liggen de gems niet zomaar voor het oprapen en kom je een boel obstakels tegen.



Aan het begin zal dit onder andere neerkomen op het laten vallen van kisten in het water, zodat je erover kunt. Later zullen er veel andere obstakels bijkomen, zoals schakelaars, poorten naar gems die pas opengaan als je een bepaalde hoeveelheid gems hebt verzameld binnen de stage. Enkele andere levende wezens (naast jijzelf) zullen het je zelfs moeilijk maken. Moeilijk is eigenlijk niet het goede woord, want de puzzels zullen nooit echt moeilijk worden, je hebt bij de lastigere puzzels maar een paar pogingen nodig om door te krijgen hoe het in zijn werk gaat. Gelukkig is er nog een timer die je ook dwingt het zo snel mogelijk door te krijgen. Doe je het goed en ook nog lekker snel dan word je beloond door een gouden gem, wat je weer extra blij maakt natuurlijk.