Vorig jaar maakte WWE 2K15 voor het eerst de overstap naar de nieuwste generatie spelcomputers, maar echt enthousiast waren we hier helaas niet over. Grootste kritiekpunten waren content die achter DLC verborgen zat of zelfs geheel waren geschrapt en gameplay die niet vloeiend aanvoelde. Met WWE 2K16 gaat ontwikkelaar Yuke’s in de herkansing.

Al vroegtijdig werd indruk gemaakt met de aankondiging van het roster. Niet door meteen alle namen op tafel te leggen, maar wel door aan te kondigen dat het aantal worstelaars boven de honderdtwintig komt te liggen. Dit aantal is bijna twee keer zo hoog als de aanwezige namen in diens voorganger en eventuele DLC is niet meegeteld. Ze benadrukken dat het gaat om unieke namen, Triple H uit de jaren negentig en de hedendaagse Triple H worden hierdoor als één karakter gerekend. Anders is dit voor verschillende identiteiten, zo worden Mick Foley karakters Dude Love, Mankind en Cactus Jack weer als drie verschillende namen gezien. Sowieso vormt het roster een mengeling van oudgedienden en actuele namen, waarbij ook NXT sterren aanwezig zijn. Is dit aantal echter niet genoeg, dan kun je altijd nog een eigen Superstar creëren. En ja, hier behoort ook de creatie van een Diva bij, waarvan diens afwezigheid in WWE 2K15 één van onze kritiekpunten was.


Een ander kritiekpunt was dat diverse matchtypen, die in daarvoor verschenen edities wel aanwezig waren, ineens niet langer tot de mogelijkheden behoorden. Het is om die reden goed te weten dat de Handicap, Tornado en Ladder matches allemaal terugkeren. Oude bekenden als MyCareer keren eveneens terug, waarbij de insteek onveranderd is. Je start als rookie, werkt je via NXT op naar Raw en Smackdown en probeert uiteindelijk te schitteren op Wrestlemania. Nieuw is dat je zelfs in de Hall of Fame terecht kunt komen, je na matches interviews kunt geven en andermans matches kunt verstoren, hetgeen weer kan leiden tot nieuwe rivaliteiten en verhaallijnen. Ook in de WWE Universe mode zijn aanpassingen doorgevoerd, zo kan een worstelaar ditmaal op meerdere shows verschijnen. Als laatste krijgen we de belofte dat het online gedeelte onder handen is genomen, maar omdat ze hier verder nog weinig details over geven kunnen we enkel hopen dat dit nu vloeiender verloopt.

Om het realisme – wat natuurlijk altijd een lastig woord is als je over de WWE schrijft – beter naar voren te laten komen krijgen we ditmaal driestemmig commentaar. Hadden we eerder al Michael Cole en Jerry “The King” Lawler, daar zullen deze twee mannen nu vergezeld worden door John “Bradshaw” Layfield. Hier zal overigens een vierde, nog onaangekondigde naam aan worden toegevoegd. Wij zetten ons geld alvast op Jim Ross. Verder zien we Lillian Garcia terugkeren, zij moet de worstelaars introduceren, waarbij er ditmaal geen laadschermen zijn tussen de aankondiging en de daadwerkelijke opkomst van de worstelaars. Wat het realisme verder versterkt is een indrukwekkend publiek, maar op dit moment zijn we nog weinig enthousiast. In de getoonde filmpjes zien ze er nog altijd uit als herhalende poppen en het is dan ook te hopen dat ze dit nog aan zullen pakken.


Nu is al het bovenstaande leuk en aardig, maar het belangrijkste blijft natuurlijk de gameplay zelf. Er worden ons in ieder geval de nodige beloftes gedaan, zo zijn er nu aparte aanvallen gemaakt voor wanneer je tegenstander zich in een zittende positie begeeft. De reversals zijn verder in twee categorieën gedeeld: klein en groot. Een kleine is met een druk op de knop uit te voeren, maar een grotere is uitdagender om te doen slagen, maar hier tegenover staat dat de beloning wel groter is. Het zorgt er bijvoorbeeld voor dat het momentum van je tegenstander overgedragen zal worden naar jou. Mocht een heel de mogelijkheid tot een pin krijgen, dan kan hij ervoor kiezen om de touwen te gebruiken, zodat hij extra gewicht op de tegenstander plaatst waardoor deze lastiger kan ontkomen. Andersom kan de gepinde worstelaars proberen zich onder de touwen te begeven zodat de pin ongedaan moet worden gemaakt door de scheidsrechter. Het kan echter zijn dat deze scheidsrechter dit soort momenten niet ziet door een verkeerde positionering, er is dus voldoende om tijdens een match rekening mee te houden.

Het wachten is nu tot 30 oktober alvorens we weten of alle bovenstaande implementaties ook daadwerkelijk zullen leiden tot een betere game-ervaring. Tegen die tijd komen we hier uiteraard op terug in onze review.